Raad van 21

Alice Korsch

We can’t succeed if half the world is held back.

21 jaar in de eerste helft van de 21ste eeuw. Een periode van grote veranderingen. Een periode van de transitie naar een nieuwe samenleving vormgegeven door een nieuwe generatie.

Mijn naam is Alice Korsch, 26 jaar, en ik spreek namens mijn generatie en de generaties na mij, ook die nog geboren moeten worden. Wij maken ons grote zorgen over onze toekomst. De verschillen in de wereld zijn groter dan ooit en de aarde staat onder hoge druk door onze oneindige vraag naar meer en beter. We mogen onze ogen niet langer sluiten. Het is tijd voor verandering, voor mens, dier en aarde.

De evolutie laat zien dat de jongste generaties geboren zijn om een nieuwe samenleving en toekomst vorm te geven. Deze nieuwe samenleving is gebaseerd op de kracht van de community en een nieuwe saamhorigheid. De technologie maakt het mogelijk om wereldwijd (online) met elkaar te verbinden, elkaar te helpen, met elkaar te delen en concreet samen te werken aan duurzame ontwikkeling.

ONE WORLDcitizens is een internationaal netwerk van proactieve jongeren in de leeftijd van 10 – 30 jaar met dezelfde mindset: “We zijn 1 wereld, samen creëren we een betere wereld en toekomst voor iedereen, inclusief onze aarde.” Met elkaar werken we aan het bereiken van de 17 Global Goals for Sustainable Development (VN) by daily action, with no one left behind. Because we can’t succeed if half the world is held back. Een gelijkwaardige samenwerking mét, en empowerment van, jongeren is essentieel om de Global Goals te bereiken en een duurzame samenleving en toekomst voor iedereen te creëren, inclusief onze aarde.

www.oneworld-citizens.org

Alice Korsch
In 2013 ben ik afgestudeerd aan de opleiding Urban & Rural Development van de HAS Hogeschool in ‘s-Hertogenbosch. Tijdens en na mijn studie heb ik verschillende perioden in het buitenland gewoond en gewerkt. Mede dankzij deze ervaringen en ONE WORLDcitizens ben ik sociaal ondernemer geworden en staan vele dingen die ik doe (werk & persoonlijk) in het teken hiervan. ONE WORLDcitizens maakt een groot deel uit van mijn leven. Onze gezamenlijke missie en visie zitten diep geworteld in mijn identiteit en leefwijze. In samenwerking met ONE WORLDcitizens onderneem ik projecten op het gebied van jongerenparticipatie, internationalisering en duurzaamheid. Ik werk samen met jongeren van over de hele wereld en voel me enorm bevoorrecht dat ik in de positie ben om mijn passies en talenten in te zetten voor het werken aan een betere wereld voor iedereen, inclusief onze aarde.

Raad van 21

Elisabeth Roelvink

“Delen is vermenigvuldigen”, “geven maakt gelukkig”.

Mijn ervaring is dat de diepste behoefte van een mens is: een bijdrage leveren aan de mensen om je heen of verder weg en daar jezelf om respecteren. Ik heb dat gezien in dorpen in Bangladesh waar mensen niets hadden maar wel met passie vrijwillig werk deden voor de gemeenschap. Kan niet volgens de piramide van Maslow en toch is het zo.

Wat heeft de wereld nodig? Het besef dat er overvloed is, dat we veel meer kunnen delen, dat geluk niet in dingen zit maar in contact.

CV

In mijn loopbaan zie ik 3 periodes:

  1. Uitgeverij – bedrijfsleven leren kennen, spin in web, van concept tot herdruk verantwoordelijk. Veel plezier, te hard werken, tot stilstand komen en bezinnen
  2. Adviseur, trainer, coach – alles leren op het gebied van persoonlijke ontwikkeling, anderen inspireren zichzelf te ontdekken, proces leren zien, spiritualiteit verkennen
  3. Fundraiser – vrijwilliger in Bangladesh voor THP (The Hunger Project), met die inspiratie > 10 jaar bedrijven en ondernemers verbinden aan Benin. Meer en meer connector voor initiatieven met waarde voor de wereld

 

Nu directeur bij Libre Foundation NL, een social enterprise. Met 80 vrijwillige trainers en acteurs verdienen we het budget voor trainingen in ontwikkelingslanden.

Betrokken bij de Wereldbol waarin Driekant een sleutelrol speelt en THP honger de wereld uit een stapje dichterbij brengt via de moringaboom.

Raad van 21

Eric van Veluwen

Mijn visie: Bio wordt gewoon en gangbaar en “ vegan ” en biodynamisch worden de standaard voor het Nieuwe BIO

Na een verkennende studie culturele antropologie heb ik ervoor gekozen van de gastronomie mijn vak te maken. Dat heeft onder meer geleid tot diverse stages, en uiteindelijk emplooi in een aantal Belgische en Nederlandse restaurants met Michelinsterren.

Sinds 1994 is mijn focus binnen mijn werkzaamheden vooral komen te liggen op het werken met en promoten van (biologische) streekproducten, en vooral hoe deze te gebruiken binnen de F&B branche, deels in opdracht van de overhead, deels vanuit een eigen onderneming. Sinds 1997 ben ik gepassioneerd ondernemer, “social entrepeneur” en concepten bouwer en ben ik vanaf 2003 mede eigenaar van een aantal ondernemingen.

Daarnaast heb ik ook een aantal boeken, waaronder Modern Koken-de Veluwe, Het Kaasboek Echte kaas en De Oerdis, geschreven en aan een aantal andere mogen meewerken; waar het hart vol van is….

Sinds twee jaar ben ik woonachtig in Almelo en heb inmiddels via de gemeente Almelo een project op kunnen starten waar streekproducten en gezonde voeding wordt gekoppeld aan de directe leef en woonomgeving van de locale buurt.

Levensloop 

Oprichter van Landgoed Rhederoord www.rhederoord.nl in 2003

Ad-interim Directeur Landgoed Kraaybeekerhof www.kraaybeekerhof.nl 2008-2011

Bestuurslid stichting de Proeftuinen, voor inspirerend duurzaam Leiderschap 2007-heden

Eigenaar de Vale Ouwe, sinds 2015, (projecten; Wikifair en food, Green Cook, Meer Bio in de gastronomie, concepten voor onder meer Sevenaer, de Haere)

Voorzitter stichting Good Food Alliance www.goodfoodalliance.nl 2009-2014

Lid van de Bioraad, adviesorgaan voor het innovatief ondernemerschap in de primaire sector 2005–2010

Auteur van onder andere: Echte kaas; modern koken in Nederland; de Oerdis; Demeter smaakt Hemels; de Viswaaier, alle 13 maanden smaak, Koolvis!, een App en kookboek over duurzame Nederlandse vis

Bestuurslid  SPN, stichting streekeigen producten Nederland

Mede eigenaar – aandeelhouder Antropia  per januari 2012

Keuken van Hackfort in Vorden, medefirmant 2011 – 31 december 2016

 

Waar ligt mijn passie?

Als bruggenbouwer verbind ik graag de mens met een mooi en eerlijk product of dienst, met de (leef) omgeving als basis en uitgangspunt; probeer innovatieve oplossingen te koppelen aan

rendement en duurzaamheid. Onder het motto Werk = mens en werk, wil ik dat mijn collega’s gaan voor een optimaal rendement, gekoppeld aan dynamiek en persoonlijke ontwikkeling.

In mijn vrije tijd: Wandel ik op de heide, drink ik een glas wijn, kook ik met en voor vrienden, check ik m’n (werk) mail, volg ik het nieuws op de voet en bezoek theater of restaurant en onderhoud het sociale en echte netwerk van vrienden en relaties.

Raad van 21

Otto Munters

Wat de maatschappij nodig heeft is dat we leven en werken in harmonie met de natuur, vanuit onze innerlijke behoefte aan heelheid. Als vanzelf dienen zich daar tal van mogelijkheden toe aan.

Otto Munters, 22-08-1949

In 1969 begonnen met de Hobbitstee in Drenthe. Leef- en werkgemeenschap. Activiteiten o.a. kaarsenmakerij, b.d. tuinbouw, drukkerij en uitgifte van tijdschrift de Waterman. De Hobbitstee bestaat nog steeds en wordt momenteel bewoond door een aantal jonge gezinnen die bezig zijn met nieuwbouw en diverse ondernemingen.

www.dehobbitstee.org

In 1974 werd met crowdfunding avant la lettre, grond rondom de Hobbitstee aangekocht om uitbreiding mogelijk te maken. Dit leidde tot het idee om dit ook voor andere alternatieve projecten mogelijk te maken: de alternatieve bank. In samenwerking met o.a. De Kleine Aarde en Milieudefensie werd in 1978 Stichting MeMO opgericht (Mens- en Milieuvriendelijk Ondernemen). In die tijd werd in de Waterman veel geschreven over de ideeën van een alternatieve economie. Het MeMO beleggingsfonds heeft circa 10 jaar als een alternatieve bank gefunctioneerd.

In 1982 ontstond in Biddinghuizen leef- en werkgemeenschap Middenland, gehuisvest in een voormalig polderwerkerskamp. Hier begon ik mijn eigen bedrijf, adviesbureau de Eenhoorn, om de andere bewoners te helpen met de opzet van een eigen memobedrijf. Na enige tijd waren er een tiental ambachtelijke bedrijven ontstaan, een aantal daarvan bestaat nog steeds. 

Ruim 25 jaar heb ik vanuit mijn eigen bureau gewerkt, later gevestigd in Amsterdam onder de naam Eenhoorn Financieel Advies. Innovaties waren o.a. een groen pensioenfonds.

In de afgelopen jaren heb ik in mijn woonbuurt, Amsterdam Oud-West, een buurtblog en een kleine buurttuin opgericht. De motivatie daartoe was om de anonimiteit te verminderen en verloedering van de straat en een binnenterrein tegen te gaan. 

Kort geleden ben ik met mijn vrouw verhuisd naar Arnhem, waar we dichter bij onze kinderen en kleinkinderen wonen. 

Mijn motivatie ontstond vaak uit de behoefte om zo goed mogelijk in harmonie met de natuur te leven en te werken en de ideeën die daaruit voortkwamen. Als vanzelf ontstond meerdere malen in mijn leven “community” rondom mijn activiteiten. Anderen gaan meedoen omdat ze hetzelfde voelen en willen.

Raad van 21

Kees Klomp

Mijn motto is: Stop Doing Business, Start Being Human. Ik denk dat deze 6 woorden alles zeggen. 

CV

Kees Klomp is bedrijfsadviseur, mentor, schrijver, spreker en ondernemer. Hij pleit ervoor om het humane weer op de voorgrond te plaatsen in het kapitalisme.  Kees is bovendien warm pleitbezorger in Nederland van wat wel de Betekenis Economie (The Purpose Economy) genoemd wordt

Raad van 21

Aukje Smit

Gelukkig nemen steeds meer mensen hun verantwoording. Maar het milieu gaat snel achteruit en de kloof tussen mensen met en zonder werk neemt verder toe. Dus we zijn nog lang niet klaar!

Wat heeft de maatschappij de komende 21 jaar nodig wat wij kunnen realiseren met elkaar?

Participatie en deel uitmaken van een groter geheel, persoonlijke ontwikkeling en een eigen inkomen verdienen is voor ieder mens belangrijk. Veel mensen kunnen echter niet meer meekomen in ons huidige economische en sociale systeem. Dat komt o.a. doordat veel eenvoudig en routinematig werk is verdwenen naar lagelonenlanden of overgenomen door machines. Op alle niveaus zijn functies complexer geworden. Werknemers moeten tegenwoordig flexibel zijn, communicatief vaardig en voldoen aan allerlei targets. Het accent ligt op winst maken en kosteneffectiviteit. Steeds meer mensen worden daardoor uitgesloten van werk. Ook het milieu is hiervan de dupe.

In de psychologie wordt uitsluiting gezien als het ergste wat je een mens kunt aandoen. Het doet wat met je zelfbeeld en het heeft ook gevolgen voor hoe je naar de ander kijkt. Mensen die worden uitgesloten hebben niets meer te verliezen en dat kan gevaarlijk zijn. Inclusief (leren) denken en handelen is alleen al daarom van groot belang voor ons allemaal.

Voor een gezonde en inclusieve samenleving is het nodig dat iedereen naar vermogen meedoet en dat mensen met plezier en vakmanschap werken aan duurzame producten en diensten.

Wat kunnen wij realiseren met elkaar?

  1. Meer betekenisvol en ambachtelijk werk creëren voor mensen met een kwetsbare arbeidsmarktpositie.
  2. Storytelling en kennis delen. Zo kunnen we het inclusief denken en handelen van mensen beïnvloeden en voorkomen dat partijen het wiel opnieuw moeten uitvinden.
  3. Werkgevers belonen die duurzaam inclusief zijn en zuinig omspringen met grondstoffen. Bijvoorbeeld via de belastingen of door dit te laten meewegen bij het gunnen van opdrachten.
  4. Meer samenwerken met uiteenlopende partijen. Dit kan leiden tot nieuwe inzichten en oplossingen (sociale innovatie) die bijdragen aan een gezonde en inclusieve samenleving.

Aukje Smit – CV

Aukje Smit doet onderzoek naar sociaal en inclusief ondernemen, diversiteitsbeleid en sociale innovatie. Zij werkte o.a. 19 jaar bij TNO en is sinds 2014 actief als zelfstandig onderzoeker en adviseur. 

www.aukjesmit.nl

Raad van 21

Willem Lageweg

Wat de maatschappij de komende 21 jaar nodig heeft is het internaliseren van externe kosten en baten in de marktprijs.

Nu worden veel maatschappelijke kosten niet in de prijs meegenomen. Denk aan kosten van milieuvervuiling en ongezonde voeding. Door deze kosten wel in de prijs te gaan verwerken krijgen schone en gezonde producten een eerlijke kans en kunnen de Sustainable Development Goals ook daadwerkelijk worden gerealiseerd.

Profiel Willem Lageweg

Willem Lageweg is een allround bestuurder en expert op het gebied van duurzaamheid, maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) en transities. ‘Be the change you want to see in the world’ is mijn persoonlijke motto.

Als mede oprichter van MVO Nederland was hij van 2006-2016 directeur van dit grootste MVO netwerk van Europa. Sindsdien is hij kwartiermaker van de nationale transitiecoalitie voedsel.

Als bestuurder/toezichthouder is hij o.a. actief bij Triodos, Louis Bolk Instituut (duurzame landbouw), Institute Positive Health (positieve gezondheid) en Close the Gap (ICT en development in Afrika).

Voorts is hij mede oprichter van het Platform Integriteit en Bedrijfsethiek. Ook is hij als oprichter van Sustainable and Inclusive Businessnetwork Kenya actief bij het bevorderen van MVO en duurzame ontwikkeling in Kenia.

Platform Integriteit en Bedrijfsethiek: www.reflectietafel.nl

Institute Positive Health: www.ipositivehealth.com

Sustainable and Inclusive Business Kenya: www.sibkenya.com

Close the Gap: www.close-the-gap.org

Raad van 21

Gerda Geurtsen

Ik geloof in “samen” aan de slag om de wereld mooier te maken.

De droom om mensen, uit verschillende werelden, dichter bij elkaar te brengen werd mogelijk door het aanwakkeren van het gemeenschapsgevoel. Samenwerken, verbinden en versterken, dat werd de Uitdaging! Noaberschap in een nieuw jasje.

Maatschappelijk betrokken ondernemen stimuleren en organiseren om maatschappelijke organisaties te ondersteunen. De Uitdaging een bemiddelingsbureau in vraag en aanbod van materialen en menskracht vormgegeven door een groep ondernemers, de ene ondernemer daagt de ander uit om maatschappelijke betrokken te zijn in concrete acties om daarmee de leefklimaat te verbeteren.

Vragen van stichtingen en verenigingen worden in de ondernemersgroep besproken en opgepakt.

CV

Gerda Geurtsen, geboren in Ederveen (gemeente Ede) op 15 december 1952

Als meisje geboren op de bible belt en daardoor gevormd tot sociaal werkster, werkzaam vanaf 1967 in heel veel verschillende functies. Met mensen en verbinden werd de rode draad. Door de combinatie van een agogische opleiding en bedrijfskunde mocht ik aan de slag met maatschappelijk betrokken ondernemen stimuleren en organiseren.

1999- de Uitdaging bedacht in Arnhem op verzoek van de gemeente Arnhem.

De Uitdaging is praktisch, bijzonder doelgericht en stimuleert naast het inzetten van kennis en kunde hergebruik (o.a. een Spullen- en Cadeautjesbank en een Huisraadbank.

  • 1999 de Arnhemse Uitdaging
  • 2009 de Zutphense Uitdaging
  • 2011 de Doetinchemse, Lochemse en Edese Uitdaging
  • 2012 het Oranje Fonds Groeiprogramma

In 4 jaar van 5 naar 65 Uitdagingen

In 2014 samen met oud betrokkenen de Nederlandse Uitdaging opgericht om al die lokale Uitdagingen te verbinden en te versterken

www.nederlandseuitdaging.nl

Raad van 21

Henk-Willem Laan

Wat is er nodig over 21 jaar?

Een kind met een beperking dat vandaag geboren wordt zal over 21 jaar volwassen zijn. Vandaag zegt hij of zij tegen jou: “Ik ben je VRIEND/VRIENDIN, als ik de kans krijg”. Over 21 jaar: “Ik ben je COLLEGA, als ik de kans krijg”. Voor die nieuwe generatie van kinderen met een beperking kunnen we het in 21 jaar mogelijk maken om volledig mee te kunnen doen, als we meer rekening met hen houden.

Wat moet er gebeuren? Er zijn zo’n 250.000 kinderen en jongeren met een beperking die nu vaak aan de zijlijn staan. Ze spelen niet mee in de speeltuin omdat die niet toegankelijk is voor hun rolstoel. Ze sporten bij speciale sportclubs, gaan naar speciale vakanties, en worden met speciale busjes vervoerd naar speciale crèches en scholen. Daardoor leren kinderen met en zonder handicap elkaar nauwelijks kennen. En worden kinderen met een handicap niet voorbereid op een zelfstandig leven in onze samenleving.
In 21 jaar moet het mogelijk zijn om deze kwart miljoen kinderen en jongeren niet meer op een zijspoor te zetten. Een samenleving die deze kinderen en jongeren insluit in plaats van uitsluit. Kinderen en jongeren met een handicap hebben het recht om mee te doen. Deelname aan de samenleving is geen gunst maar een mensenrecht. Dat is ook vastgelegd in het VN-verdrag voor de Rechten van Personen met een Handicap.

Hoe ziet dat er concreet dan uit? Alle (openbare) speelplekken zijn verplicht toegankelijk zodat kinderen met én zonder een beperking samen kunnen spelen. Kinderen met een handicap kunnen naar een gewone school kunnen als zij dat willen, met uiteraard de juiste ondersteuning en begeleiding voor kind en leerkracht. Het is aantrekkelijk voor werkgevers om jongeren met een beperking duurzaam aan te nemen.

Kortom, over 21 jaar sluiten we mensen met een handicap niet meer bij voorbaat uit, maar we kijken altijd naar wat ze wél kunnen. Wij gaan deze nieuwe generatie toch die kans geven?

www.alsikdekanskrijg.nl 

CV

Henk-Willem Laan is directeur/bestuurder van de Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind (NSGK). Hij is zelf ouder van een kind met een meervoudige beperking. Dankzij de steun van onze donateurs en vrijwilligers kan NSGK jaarlijks honderden projecten voor kinderen en jongeren met een handicap mogelijk maken. Bijzondere projecten die hen helpen zo zelfstandig en volwaardig mogelijk te leven.

Henk-Willem: ‘Ik heb grote passie voor de missie van NSGK. Mijn hart ligt bij de doelgroep. Ik heb de overtuiging dat we met NSGK nog veel kunnen bereiken om kinderen en jongeren met een handicap gewoon te laten meedoen in onze samenleving.” 

www.nsgk.nl 

Raad van 21

Fenna Janssens

Oorzaak en gevolg van ons handelen gaat verder dan aan de oppervlakte te zien is. De maatschappij heeft het nodig dat we meer zicht krijgen op (familie)systemen en verbanden en daarmee bewuster leven en ondernemen.

Wat heeft de maatschappij de komende 21 jaar nodig dat wij kunnen realiseren met elkaar?

Als die vraag me gesteld wordt, gebeurt er direct van alles in mijn hoofd. Het is een vraag die aan de ene kant energie geeft. Het gaat ervan uit dat wij samen de maatschappij vooruit kunnen helpen. Tegelijkertijd roept de vraag weerstand bij me op. Hoezo kan ik iets doen om de maatschappij in positieve zin te veranderen? Dat zou een arrogant idee zijn. Het hoofd boven het maaiveld: levensgevaarlijk! Wat denken anderen er wel niet van dat ik een visie neerzet?

Beide gedachtegangen ken ik van mezelf en ik weet waar ze vandaan komen. Ze staan diep in me gegrift. Ze maken dat ik een drang heb om iets neer te zetten in de wereld, maar dit wel op een voorzichtige en overwogen manier doe. Dit soort gedachtegangen en overwegingen heeft elk individu waarmee we samen de maatschappij vormen. Het maakt ons als mens complex en interessant. We zijn tot veel in staat, maar nog veel meer wanneer we kunnen zien hoe we zijn gevormd. Wat onze wortels zijn en aan wie we, ook al zijn we 40, 50 of 60 jaar, nog steeds loyaal zijn.

Zoals wij voortkomen uit een familiesysteem, komt onze huidige maatschappij voort uit een nog veel complexer systeem. Een systeem waar oorlogen en aanslagen hand in hand gaan met een steeds grotere groep mensen, die zien dat welvaart weinig met materialisme te maken heeft. Een systeem waarin het niet alleen belangrijk is wat je doet, maar ook wat je beweegredenen zijn. Het willen redden van de wereld zorgt voor maatschappelijke slachtoffers. Oorzaak en gevolg van ons handelen gaat verder dan aan de oppervlakte te zien is. De maatschappij heeft het nodig dat we meer zicht krijgen op onze eigen (familie)systemen en verbanden en dan kunnen wij realiseren dat we bewuster leven en ondernemen.

Fenna Janssens

Ruim 12 jaar geleden stapte ik voor het eerst bij de Driekant binnen. In mijn mantelpakje en als bankier bij de TriodosBank. Bankieren was boeiend totdat het niet meer bij me paste. Ik startte daarom in 2009 Vinca. In een heerlijke tuin op een rustgevende plek begeleid ik mensen die graag meer zichzelf willen zijn en minder stress willen ervaren.

Bij Vinca staan iemands wortels centraal: hoe ben jij gevormd vanuit jouw familiesysteem?  Als eerbetoon aan mijn eigen wortels en die van anderen is Stichting Wortel opgericht. Contact met je ouders en grootouders is voor de meeste kinderen heel normaal. Voor kinderen bij wie dat niet zo is, biedt Wortel op een praktische en natuurlijke manier mogelijkheden om die band te versterken. De Vinca-tuin is de eerste van hopelijk vele ontmoetingstuinen, waar dat kan.

www.vinca.nu

Raad van 21

Matthijs Bierman

“We moeten de oriëntatiekracht van geld blijvend inzetten voor positieve verandering”

Het probleem van onze tijd? Paul Gilding omschreef het kernachtig: “we kopen spullen die we niet nodig hebben, met geld dat we niet hebben, en al doende verwoesten we ons ecosysteem”. We zitten, in andere woorden, vastgeroest in gedrag waarin we onze eigen levens en onze aarde ondergeschikt maken aan financiële winsten. Als we doorgaan op de huidige weg, stevenen we af op een ecologisch en klimatologisch faillissement.

Wat wij als samenleving de komende jaren nodig hebben? We moeten ons nog meer bewust worden van de positieve verandering die we kunnen bewerkstelligen met onze eigen keuzes. Vaak zijn dit financiële beslissingen. Geld geeft dus kracht om richting te geven. Door groen te kopen en te investeren verduurzamen we de economie. Daarom werk ik bij een bank die is opgericht om het bewustzijn van de veranderkracht van geld te vergroten, om zo bij te dragen aan positieve verandering.

Het potentieel van geld om deze verandering te veroorzaken hebben we tot nu toe echter nog maar ten dele benut. Onze producten worden wellicht steeds groener, maar ons geld is dat nog niet. Waar belandt het geld nadat we het groen uitgegeven hebben? Grote kans dat het uiteindelijk geen duurzaamheid meer financiert. In het licht van de noodzaak de duurzaamheidsdoelstellingen te halen, is het daarom onontkoombaar dat we ook ons geld zelf gaan verduurzamen. Alleen zo maken we blijvende impact. Het is aan u en mij dit samen te realiseren.

Matthijs Bierman, directeur Triodos Bank Nederland

Matthijs (1964) werkt sinds 1996 bij Triodos Bank. Hij begon als relatiemanager in Nederland en maakte in 1999 de overstap naar Triodos Bank Engeland. Hij werkte daar eerst als relatiemanager biologische landbouw en voeding en werd later hoofd van de afdeling Zakelijke Relaties en plaatsvervangend directeur van de Engelse vestiging. In 2003 volgde zijn benoeming tot directeur van Triodos Bank Nederland. Werken voor een bank waar de veranderkracht van geld wordt ingezet voor positieve impact op de maatschappij, en tegelijkertijd een gezond financieel resultaat behalen, is zijn bron van inspiratie.

Voordat Matthijs bij Triodos Bank kwam werken, werkte hij als consultant in Brussel en als adviseur ontwikkelingssamenwerking in Botswana.

Matthijs heeft bedrijfskunde en rechten gestudeerd in Groningen.

www.triodos.nl

Raad van 21

Jeannette ‘t Hoen

We hebben mensen nodig, die zich inzetten voor degenen die niet op eigen kracht kunnen meekomen in de maatschappij. Zodat we een menselijke samenleving blijven, waar ieder naar vermogen zijn steentje aan kan bijdragen.

Iedereen doet mee: dat is het motto van Het Plein, de organisatie waar ik sinds 2009 werkzaam ben.

We hebben mensen nodig, die zich inzetten voor degenen die niet op eigen kracht kunnen meekomen in de maatschappij. Zodat we een menselijke samenleving blijven, waar ieder naar vermogen zijn steentje aan kan bijdragen. En dat is wat ook de komende 21 jaar hard nodig blijft.

www.hetpleinzutphen.nl

Visie Jeannette

Hoe kunnen we een samenleving vormen, waarin ieder tot zijn recht kan komen? Dat vraagstuk intrigeert mij al heel lang.

Mijn vader had een wasserij in hartje Den Haag. Vanaf mijn 12 jaar werkte ik in de zomervakantie een aantal weken mee in ‘de zaak’: bij het sorteren van de vuile was, aan de mangel en bij het inpakken van de schone was. Van mijn vader leerde ik, dat je nooit mocht neerkijken op het werk, ook al was het schoonmaken of vuil sorteren. En zeker niet mocht neerkijken op de mensen die dit eenvoudige werk deden.

Na mijn studie sociologie ben ik gaan werken bij de sociale dienst van Rotterdam en daarna nog bij diverse andere gemeenten en sociale diensten. De afgelopen 21 jaar ben ik werkzaam geweest bij de gemeente Zutphen, en zo heb ik Henk Smit van de Driekant leren kennen. Er is een jarenlange samenwerkingsrelatie ontstaan, waarbij vele uitkeringsgerechtigden via de Driekant werkervaring konden opdoen, en ontdekten hoe zij hun kwaliteiten en talenten kunnen inzetten.

Mijn visie op de rol van de overheid is in de loop der jaren wel veranderd. Van een centrale en bepalende rol, naar een verbindende en dienende rol.

Een overheid die zich wil verbinden met initiatieven uit de samenleving. Vanuit het besef dat de creativiteit en vernieuwende ideeën vaak ontstaan vanuit de markt. Die verbinding hebben we ook de komende 21 jaar nodig, om te zorgen dat iedereen naar vermogen mee kan doen in deze samenleving.

Raad van 21

Pieter Parmentier

Wat de maatschappij nodig heeft, is dat iedereen ervan doordrongen raakt dat we deze wereld niet gekregen hebben van onze ouders maar te leen van onze (klein)kinderen. 

Dat we niet langer opmaken en verbruiken maar gebruiken. Dat we stoppen met vervuilen alsof de atmosfeer en de oceanen geschikt zijn om ons afval in te dumpen.

En het mooie is dat iedereen een kleine of grote bijdrage kan leveren aan een betere wereld en dat er in de afgelopen jaren al grote stappen in de goede richting gezet zijn. Met name in de bewustwording. 

Pieter Parmentier 
werkt vrijwel permanent aan een betere wereld voor z’n kleinkinderen. Dat lijkt heel ambitieus maar komt gewoon neer op een steentje bijdragen. Bijvoorbeeld door het organiseren van projecten, campagnes, TV programma’s, gastlessen en conferenties t.b.v. duurzame ontwikkeling. Daarbij richt hij zich op iedere relevante doelgroep en op onderwerpen die variëren van energiebesparing- en opwekking tot MVO, Fair Trade, circulaire economie, basisinkomen, inzameling e-waste, erfdelen, enz. 
Centraal staat het bevorderen van kennisuitwisseling.


Chairman ENF Foundation
www.rdo.nu/agenda 

www.linkedin.com/in/1parmentier

Raad van 21

Marko Otten

“Tot 2038 ga ik voor ‘bewustwording’. Op alle tereinen. Maar laten we daarbij vooral het gebied van de vrije tijd niet vergeten. Een bewustwording en zingeving die zich uitstrekt over onze vrije tijd heeft direct psychologische, sociale, educatieve, fysieke, culturele, economische en milieu-effecten. Het kan veel uitmaken.”

“Wat heeft de maatschappij de komende 21 jaar nodig wat wij kunnen realiseren met elkaar?”

Ik zou gaan voor bewustwording de komende 21 jaar. Op alle terreinen. Maar laten we daarbij vooral het gebied van de vrije tijd niet vergeten. Een bewustwording en zingeving die zich uitstrekt over onze vrije tijd heeft direct psychologische, sociale, educatieve, fysieke, culturele, economische en milieu-effecten. Het kan veel uitmaken. Tijd investeren in een vliegvakantie naar de Thaise stranden of tijd investeren naast de voordeur, in burenhulp? Een complex systeem van sociale media bijhouden of vrijwillig bezig in onderwijs of peutergroep? Hangen in plaats van sporten? Reaguren of concreet aan de slag bij een natuurramp? Binge-watchen van steeds nieuwe televisieseries of mindfulness? Bier en pilletjes in plaats van discussies over zin van het bestaan? Lawaai schoppen of musiceren? All-inclusive in Bodrum vertoeven of een feest organiseren samen met immigranten? Et cetera. 

Zijn dit belangrijke issues? De gemiddelde vrije tijd van de Nederlander is enorm gegroeid de afgelopen 21 jaar. Het maatschappelijk stuwmeer van vrije uren en dagen, alles bij elkaar opgeteld dus, is gigantisch en wordt steeds groter de komende 21 jaar. Betaald werk zal een schaars goed worden dat we eigenlijk eerlijker zouden moeten verdelen. De oorzaken van de toename van vrije tijd kennen we: 

  1. Robotisering van productie, dienstverlening, social support en ouderwets managementwerk; het Rathenau Instituut en andere denktanks verwachten dat in 2038 meer dan de helft van het aantal banen zal zijn verdwenen; 
  2. ‘Longevity’, onze langere gemiddelde levensduur gekoppeld aan een verbeterde gezondheid: ieder jaar dat we toevoegen aan onze levensverwachting zal in 2038 alleen al in Nederland 4,5 miljoen manjaar vrije dagen erbij betekenen, 
  3. Onduidelijk is of het totale aantal vakantie- en snipperdagen van de beroepsbevolking verder zal stijgen zoals de afgelopen 21 jaar is gebeurd; maar als het aantal vakantieboekingen (per jaar) een maatstaf is, dan zakt dit zeker niet in. 

Nu pleit ik niet voor vrijetijdspolitie maar voor discussie, debat en (brede maatschappelijke) bewustwording. Een voorbeeld: scholen pretenderen vooral op te leiden voor het beroepsleven; muzische vakken zijn zelfs in het basisonderwijs afgeschaft of hebben het zwaar. Op veel scholen zingen de kinderen nauwelijks in de klas, ze schrijven of horen geen gedichten, en er is weinig opbouw in tekenen, boetseren of dansen. Misschien kunnen we hier die bewustwording beïnvloeden via ouderverenigingen, toneelclubs, (big) bands, dansgezelschappen, kunst- en poëziekringen. Daar lukt het vast beter dan een of ander politiek kanaal openzetten. Ander voorbeeld wat nu al vaak goed werkt: collectieve inspanning om streekproducten een betere kans te geven: productie, afname, slow marketing, alles in eigen hand. Vrijetijders en beroepskrachten werken samen. En genieten ook samen van de opbrengst. 

Wie is Marko Otten?

Sinds zijn jeugd in de sixties is Marko Otten een maatschappelijk betrokken burger. Zijn engagement maakt hem tot een gepassioneerde onderwijsman. Hij begon als leraar geschiedenis in het voortgezet onderwijs, werd toen schoolleider en bestuurder bij scholengemeenschappen in Deventer, Eindhoven & Zutphen en bij Hogeschool Utrecht, de Hogeschool voor Tolken en Vertalen ITV (Utrecht), bij Iselinge Hogeschool (Doetinchem) en bij IJsselgroep Educatieve & Psychologische Dienstverlening (Doetinchem, Apeldoorn, Zwolle). Hij is adviseur en supporter van de Driekantschool, voorheen Hogere Ambachtsschool voor Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (HAs) te Zutphen. Buitenschools verzorgde Marko Otten de opstelling en legitimatie van de ‘Kennisbasis voor de vakken Nederlands en Rekenen op de PABO’. En in Europees verband organiseerde hij een intensief uitwisselingstraject voor lerarenopleidingen in Vlaanderen, Oekraïne en Nederland. Het werd ook een boek: Lessons from the Holocaust in Ukraine and the Low Countries (Arnhem-Kiev, 2012). Marko Otten heeft verder verschillende publicaties op zijn naam staan. Onder meer over de jaren zestig waar het voor hem allemaal begonnen is.  Zoals het boek PROVO, de ludieke opstand tegen bom en regentendom (Doetinchem, 2017).

Marko Otten is ook bezig met muziek, literatuur en een beetje sporten. Hij is getrouwd met Anne Hegeman, lerares Engels. Zij hebben twee kinderen en zes kleinkinderen.o

Raad van 21

Evert-Jan Ulrich

We gaan het leren de komende 21 jaar veel leuker, creatiever en betekenisvoller maken!

De komende 21 jaar zal de artificial intelligence enorm groeien en zullen technologische ontwikkelingen grote invloed krijgen op ons leven. Er zullen dingen mogelijk worden waarvan we nu nog geen weet hebben. Maar waar moeten we ons dan nu op gaan richten?

De Verenigde Naties hebben al 17 mooie werelddoelen gesteld. Ik denk dat we de wereld en onszelf morgen al een stuk beter kunnen maken en dan bedoel ik vooral duurzamer, ecologischer, humaner en veiliger. De (disruptieve) technologische ontwikkelingen kunnen ons daarbij helpen. We gaan dan nieuwe, betekenisvolle producten en diensten creëren en stoppen met wat niet meer werkt of waar geen echte behoefte meer aan is. Nieuwe organisatievormen zullen opkomen waarin de creatie potentie en diversiteit van mensen volledig benut zal worden.

De bovengenoemde veranderingen zullen grote consequenties hebben voor de huidige onderwijssystemen. Ik voorspel dat het onderwijs een transitie zal gaan maken van aanbodgericht naar vraaggericht leren. Toetsing als een externe verantwoording van wat je geleerd hebt, heeft in een snel innoverende omgeving steeds minder zin. Het zal vooral gaan om goede ontwikkelingsgerichte en heel persoonlijke feedback. Je gaat een uniek digitaal portfolio opbouwen. Dat portfolio is gebaseerd op het leerresultaat van alle real live uitdagingen waar je vaak samen met anderen aan gewerkt hebt. Het leren gaat daarbij vooral via ervarend leren, coaching en peer-to-peer leren en zal gericht zijn op het versterken van de talenten van iedereen (lifelong learning!). 

Meditatieve en creatieve oefeningen zullen ons tenslotte in staat stellen om onze hersens beter te leren ontspannen en te focussen, waarmee we goed leren om te gaan met de sterk toenemende informatiestromen.

Evert-Jan Ulrich

Ik heb allerlei functies vervuld  bij Universiteit Wageningen en HAS Hogeschool. Van docent-adviseur tot sectordirecteur van drie opleidingen, tot lector Innovatie & Ontwikkeling. Onderwijs innoveren heb ik al vanaf het eerste begin gedaan, zoals het invoeren van zelfmanagement en ondernemend leren, het  programma Ondernemer en Bedrijf, later omgevormd naar de 1 jarige Ondernemersklas, een nieuwe HBO-opleiding: Food Design & Innovation en een ½ jarige Innovatieklas. Een collega herkende in mij zelfs de disruptive innovator uit het boek Innovators DNA.
Tegenwoordig werk ik bij de opleiding Toegepaste Biologie en ben daar de biologie aan het innoveren met sensoren, drones en betekenisvol ondernemen. Daarnaast werk ik met Robert Buisman en anderen aan de Dutch Discovery Schools. Over dat laatste initiatief ga ik iets vertellen op fontein 21!

 www.has.nl en www.dutchdiscoveryschools.nl 

Raad van 21

Freek ten Broeke

” De maatschappij heeft meer verbondenheid tussen mensen nodig, meer begrip voor elkaar en daar kan ieder individu op elk moment aan bijdragen als zij of hij zich daar bewust van is” 

Het inspireert me enorm om in een commerciële omgeving producten en diensten aan te bieden die de wereld een klein beetje mooier maken. Ik hoop dat het commerciële en succes en de idealen die het product of de dienst dragen, anderen motiveren en stimuleren om op soortgelijke wijze te gaan ondernemen.

CV

Freek ten Broeke probeert zijn idealen via ondernemerschap te realiseren.
Hij was in 1993 oprichter van een van de eerste “social-enterprises” van Nederland: Multatuli Travel. Vakantiereizen waarbij zowel de consument als de leveranciers in vakantielanden er allen beter van worden en de negatieve gevolgen voor mens en milieu zoveel mogelijk worden beperkt.
In 2002 was hij mede-initiatiefnemer van de Klimaat Neutraal Groep (www.climateneutralgroup.com). In 2014 richtte hij samen met anderen Better Places op (www.betterplaces.nl).
Freek heeft voor Artsen zonder Grenzen op het hoofdkantoor gewerkt en daarnaast in Somalië, Bangladesh en Turkije.

Raad van 21

Marian van der Eijk

Ik pleit voor het zorg dragen voor alles wat leeft en wat we delen met elkaar. En dat begint bij de materie.

Ook onze ‘bezittingen’ zijn namelijk steeds makkelijker te delen met elkaar. We kunnen er bovenop zitten en het voor ons zelf houden maar experimenteren met delen is interessanter. Dat zorgt voor contact, verbreedt ervaringen en vergroot daarmee inzichten.

Nieuwsgierigheid

Nieuwsgierigheid maakt dat we open zijn voor nieuwe ontwikkelingen die onze toekomst biedt. We kunnen ze onderzoeken of ze bijdragen aan een schoner leven in de breedste zin van het woord.

Schoonheid en zuiverheid op milieugebied en op betrokkenheid op sociaal vlak, daar gaat het om.

Elke keuze heeft consequenties voor de toekomst. Door steeds weer nieuwsgierig te zijn hoe een product tot stand is gekomen, wie het gemaakt heeft, welke footprint het heeft en of de keuze ons blij maakt, draag je bij aan een bewuste toekomst.

Ons zelf afvragen welk ‘ei’ het ‘goede ei’ is, is dus van belang. Kiezen voor het ‘goede ei’ lijkt simpel maar het ook doen en er consequent in zijn, wordt nu gevraagd.

Het gaat om keuzes maken, niet vanuit het drama wat achter het verhaal ligt maar gewoon, maar omdat zuiverheid ervoor zorgt dat al die mensen die aan een goed product meewerken tot en met de gebruiker er gelukkiger van worden.

Holistisch denken, van begin tot het eind, is naar mijn idee van groot belang voor een schone toekomst waar we trots op kunnen zijn.Het gaat namelijk over ónze wereld waar we in leven: de planeet van lucht , water , planten , dieren en mensen.  Geen enkel aspect kunnen we uitsluiten of verwaarlozen. Het gaat om balans tussen het gebruik en het herstellend vermogen. 

Daarom pleit ik voor het zorg dragen voor alles wat leeft en wat we delen met elkaar. En dat begint bij de materie (materie betekent moeder , de bouwsteen waaruit het universum is opgebouwd ).

Ook onze ‘bezittingen’ zijn namelijk steeds makkelijker te delen met elkaar. We kunnen er bovenop zitten en het voor ons zelf houden maar experimenteren met delen is interessanter. Dat zorgt voor contact, verbreedt ervaringen en vergroot daarmee inzichten. Delen helpt flexibel te zijn. Delen zorgt ervoor dat je rijker wordt. Je leert namelijk veel van elkaar en dat geeft meerwaarde.

Delen is ook: werkelijk geïnteresseerd zijn in de ander en echt luisteren naar elkaar. Dat is een kunst, zorgt voor integratie en voorkomt uitsluiting. Wij zijn allemaal wereldburgers en hebben de luxe van de keuze. Waar kies jij voor?

www.zeester.net

C.v. Marian van der Eijk (1955)

Getrouwd met Henk Smit

We hebben samen 4 kinderen en 7 kleinkinderen 

Opleiding Z. Verpleegkunde

Medewerker biologisch verdeelcentrum 

Medewerker boekwinkel gespecialiseerd in milieu en gezondheid

Lid woon- werkgemeenschap Bliksumbakkerij

Medewerker Michaelshoeve ,   Antroposofisch kinderinstituut.

Medeoprichter Driekant 

Opleiding Rebalancing, gericht op ontwikkeling en lichaam

Raad van 21

Leidy van der Aalst-Wolken

Leidy van der Aalst-Wolken

In Driekant herken ik me al jaren en het blijft een bon van inspiratie. Dat is wederzijds want mijn betrokkenheid bij Driekant dateert al vanaf de beginperiode toen ik door mijn werk  bij een subsidie aanvraag werd betrokken. Ook na mijn vertrek uit Zutphen is de band gebleven. Nu als voorzitter van Stichting Driekant Inspireert.

De kern van mijn betrokkenheid is dat bij Driekant vanuit verantwoord ondernemerschap in directe verbinding met mensen een bijdrage wordt geleverd aan de verduurzaming van onze samenleving. Dat klinkt heel groots maar juist door het kleinschalige karakter van Driekant wordt dit ‘grijpbaar’. Als wethouder Sociale Zaken, WMO, Onderwijs en Financiën in de voormalige gemeente Ubbergen had ik als motto ‘’verbinden en versterken”. Na mijn wethouderschap ben ik als bestuurder van meerdere organisaties, Coöperatie Windpower Nijmegen, de Landelijke Vereniging van Kleine Kernen, de Vereniging Dorpshuizen en Kleine Kernen in Gelderland, de Buurderij in Overasselt en de Stichting Steunfonds Buurt en Klubhuiswerk Nijmegen gericht op duurzame verbindingen binnen maar vooral tussen organisaties. Het leren van elkaar en elkaar weten te vinden brengt mensen in beweging om het verschil te maken!

www.driekant.nl

Raad van 21

Marijn Bontje

Waarom moeilijk doen als het samen kan?”

Deze quote is natuurlijk niet willekeurig gekozen. Volgens mij is er de afgelopen jaren te veel moeilijk gedaan en te weinig samen. Organisaties en instellingen zijn enorm gegroeid, barsten van de regels en de procedures, praten óver mensen in plaats van mét mensen en zijn allemaal aan het vechten voor hun eigen bestaansrecht.

Ik denk er in de maatschappij de komende jaren de focus moet liggen op samen. Dat jongeren samen met instanties bedenken wat het beste is voor hen op het gebied van bijvoorbeeld vrije tijd en onderwijs. Dat ouderen wordt gevraagd wat hun behoefte eigenlijk is, in plaats van dat voor hen wordt bepaald hoe hun leven wordt ingevuld. Dat procedures niet leidend zijn, maar mensen. Dat er samen met die mensen wordt gekeken wat belangrijk is. Dat er wordt geluisterd náár elkaar in plaats van gedacht vóór elkaar. We hebben mensen nodig die verbindingen kunnen leggen, die over grenzen en kaders van organisaties heen durven stappen, die bereid zijn bestaande structuren te doorbreken en die tegen de stroom in durven zwemmen. Laten we met elkaar opstaan en het samen doen!

CV

In mijn werk ben ik altijd bezig met (het begeleiden van) de ontwikkeling van mensen,
meestal in groepsverband. Dat doe ik door middel van trainingen, het ontwikkelen van
opleidingen. Ik heb voor trainingsbureaus gewerkt, binnen een stichting voor verstandelijk gehandicapten en sinds vier jaar als zelfstandig ondernemer.  Ik werk met name binnen het sociaal domein, in diverse rollen, bijvoorbeeld die van trainer, adviseur, projectcoordinator of ontwikkelaar.

www.marijnbontje.nl

Raad van 21

Heidi Leenaarts

Het begint bij gelukkig zijn. De mens steeft van nature naar geluk en geluk (niet oppervlakkige geluksmomenten maar diep geluk) hangt nauw samen met je verbonden voelen.

Steeds duidelijker zien we in de westerse wereld dat individuele welvaart geen garantie biedt voor geluk. Wél zijn de materiële voorwaarden ervoor voldoende voorhanden. We zijn het aan onszelf én de wereld verplicht om beter te leren gelukkig te zijn met wat er is. Want als je je goed voelt, kun je meer voor je omgeving betekenen. Dan groeit het verlangen om je geluk (en een hoop andere dingen) te delen met anderen.

Een belangrijke opgave van onze tijd is om de taboes te doorbreken die nog rusten op vragen als:

Wat heeft de mensheid nodig om waardig en in harmonie te leven?
Hoe kunnen we onze systemen herinrichten zodat deze dienend zijn aan de mensheid en de natuur?
Hoe kan ik daar zelf heel praktisch aan bijdragen, op zo’n manier dat ik me er zelf ook goed bij voel?
Wat heeft de mens van binnen nodig om de (onvermijdelijke) uitdagingen van het leven aan te kunnen en om te buigen naar iets verrijkends?
Hoe verhouden we ons tot elkaar? Hoe kunnen we onze relaties (persoonlijk, professioneel en wereldwijd) voeden met meer liefde?
Wat vraagt dat van ons individuele en gezamenlijke vermogen tot luisteren, inleven en opzij zetten van ons ego? Hoe kan ik elke dag mezelf trainen om me daarin te ontwikkelen (al is het alleen al omdat ik me dan meer verbonden en dus gelukkiger voel)?
Hoe vind ik de moed om te durven stáán voor mijn eigen visie en idealen?

Het zijn dit soort vragen die om onze aandacht schreeuwen. Het zijn ook dit soort vragen die ons vaak een ongemakkelijk gevoel geven; in onze cultuur worden ze vaak als te filosofisch, groots en zweverig beschouwd. Ik zie echter een geleidelijke maar duidelijke verschuiving: steeds meer mensen (en ook organisaties en instanties) nemen dit soort vragen serieus.

Binnen onze coöperatie United Economy hebben we daar de term waardengedrevenheid voor. Binnen United Economy werken ondernemers samen vanuit het besef dat geld geen doel is maar een middel. Dan komt vanzelf de vraag op: ‘Wat is dan wél het doel?’. ‘Waar gaat het leven om?’ De opgave van onze tijd is níet om deze vragen zo snel mogelijk te beantwoorden. Het gaat er juist om ze te stellen, om erover in gesprek te gaan. En vervolgens, zoals Henk dat zo mooi aangeeft in de uitnodiging voor deze dag, zorgen dat onze oprechte motivaties en streven ook zichtbaar worden in de markt.

Die verschuiving die ik waarneem, gaat eigenlijk over bewustzijnsontwikkeling. In de verschillende betekenissen van het woord. Ieder heeft zijn eigen pad te gaan. Ieder bewandelt sowieso wel zijn eigen weg. Maar dat wordt leuker, verrassender, af en toe makkelijker en vooral ook rijker en liefdevoller als we elkaar vasthouden tijdens het wandelen.

In het kort betekent bovenstaande: stá voor jezelf, draag uit waar je in gelooft, luister … en luister en leef naar wat voelt als jouw rol in het grotere geheel.

Ik zal eerlijk bekennen dat ik mezelf steeds opnieuw moet herinneren aan het bovenstaande. Maar het werkt blijkbaar wel: ik merk dat er veel geluk en liefde stroomt in m’n leven en ik ervaar dat ik m’n rol vervul. Zo laten we met onze coöperatie United Economy in de praktijk zien hoe een ander geldsysteem kan werken (www.unitedeconomy.nl).

Ik voel me dan ook zeer verbonden met het thema van deze dag: Samen onderzoeken en doen!

CV Heidi Leenaarts:

Tot 2001 ben ik werkzaam geweest bij ING. Het werk altijd gecombineerd met opleidingen, o.a. modules bedrijfswetenschappen aan de Open Universiteit en Post HBO-opleiding NIVRA.

Daarna heb ik me een periode toegelegd op de zorg voor het gezin (vier kleine kinderen) in combinatie met studie Psychologie (Open Universiteit).
Sinds 2004 werkzaam als zelfstandige en van daaruit het netwerk Bron voor Leiders opgezet. Dit is een netwerk van ondernemers die met elkaar uitwisselen over hoe zij zich verhouden tot maatschappelijke vraagstukken.

Vanaf 2008 kwam daar een specifieke invalshoek bij, namelijk de rol van geld in de samenleving, met name hoe geld gecreëerd wordt en in omloop komt en hoe dat doorwerkt in het functioneren van de samenleving. Via studie en het doen van opdrachten voor opdrachtgevers, heb ik me dit thema steeds meer eigen gemaakt. Het netwerk Bron voor Leiders ontwikkelde zich qua inhoud geleidelijk door en heeft sinds 2014 de naam United Economy gekregen. United Economy richt zich op het verbinden van waardengedreven ondernemers en het zaken doen met circulair geld.

United Economy is verbonden aan United by Passion. United by Passion vormt voor mensen een inspiratiebron (middels bijeenkomsten en online inspiratie) om het leven bewust te leven.

www.unitedeconomy.nl

Raad van 21

Paul Zweers

Advisering met gevoel voor mens en onderneming

Ik ben Paul Zweers, belastingadviseur RB. Van 1977 tot en met 2015 was ik verbonden aan Zweers Wijbenga B.V. alsbelastingadviseur. Sinds 2015 ben ik gevestigd als zelfstandig financieel adviseur.

Ik heb ruime ervaring op het gebied van belastingen, financiering van MKBbedrijven en bedrijfseconomische adviezen. Ik ben lid van het Register Belastingadviseurs. Ik richt mij op bedrijven en organisaties die op maatschappelijk verantwoorde wijze willen werken. Daarbij is belastingbesparing geen doel op zich.

Belangrijker is te kijken naar winst voor mens, maatschappij en milieu. Als belastingadviseur treed ik op als tussenpersoon tussen klant en Belastingdienst. De automatisering door de overheid schiet ver door. Er is nauwelijks ruimte voor de mens zelf. Met mijn kennis van het belastingrecht zal ik meehelpen de relatie te herstellen. En lukt dit niet, dan is er altijd nog de weg van bezwaar en beroep.

Naast mijn bedrijfsmatige activiteiten ben ik als vrijwilliger betrokken bij meerdere organisaties, zoals:

Sint Augustinusstichting, Stichting Taaibosch, Pabalelo Trust, Stichting Driekant Inspireert, Studiefonds Zuid Afrikaanse Studenten, Transnational Institute (TNI)